GÓRY IZERSKIE – WYSOKA KOPA

PASMO GÓRSKIE; GÓRY IZERSKIE W SUDETACH ZACHODNICH

NAJWYŻSZY SZCZYT; WYSOKA KOPA 1126 m npm

DZIESIĄTY SZCZYT KORONY GÓR POLSKI

Góry Izerskie – pasmo górskie w Sudetach Zachodnich, na terenie Czech i Polski.

Od zachodu zamknięte Bramą Żytawską, od Karkonoszy oddzielone Przełęczą Szklarską.

Na północy przechodzi w Pogórze Izerskie. Tworzy je szereg grzbietów górskich o przebiegu

północny zachód – południowy wschód; najważniejsze z nich to: w części polskiej: 

Grzbiet Kamienicki (Kamienica – 974 m n.p.m.), Wysoki Grzbiet

(Wysoka Kopa – 1126 m n.p.m. – najwyższe wzniesienie Gór Izerskich) oba grzbiety

łączy wododział Kwisy i Małej Kamiennej Rozdroże Izerskie.

Najwyższym szczytem Gór Izerskich jest położona w całości w Polsce 

Wysoka Kopa (1126m).

Najwyższym czeskim wzniesieniem jest natomiast graniczny Smrek (1124m).

Do ważniejszych kulminacji zaliczają się Stóg Izerski (1107m), Przednia Kopa (1114m),

Izerskie Garby (1088m), Zwalisko (1047m), Wysoki Kamień (1058m).

Góry Izerskie zbudowane są granitognejsów, gnejsów i łupków krystalicznych.

Całe pasmo jest niezwykle bogate w złoża kruszców, a przede wszystkim kwarcu,

choć aktualnie już w znacznym stopniu wyeksploatowane.

Stąd właśnie pochodzi wiele okazów ametystów i kryształów górskich, które można oglądać

w pobliskich muzeach mineralogicznych.

W granicach pasma znajdują się dwa rezerwaty przyrody: „Torfowisko Izerskie”

oraz „Krokusy w Górzyńcu”. Pod względem urozmaicenia krajobrazu Góry Izerskie

nie mogą równać się z Tatrami, czy też z pobliskimi Karkonoszami.

Głównymi ośrodkami turystycznymi leżącymi u podnóża Gór Izerskich są

Szklarska Poręba i Świeradów Zdrój. Istniejąca sieć szlaków i leśnych dróg pozwala na dosyć

dokładne zwiedzenie tego interesującego pasma górskiego.

Górskie wędrówki ułatwiają schroniska turystyczne: Chatka Górzystów położona

na Hali Izerskiej, Stacja Turystyczna Orle, Schronisko na Stogu Izerskim oraz Schronisko Wysoki Kamień.

U stóp Gór Izerskich znajduje się również Polana Jakuszycka

znana z corocznie organizowanego Biegu Piastów.

Od 2008 roku funkcjonuje kolej gondolowa ze Świeradowa Zdroju na Stóg Izerski.

W 2010 roku, po wielu latach przerwy, ponownie uruchomiono połączenie kolejowe

na trasie Szklarska Poręba Górna – Jakuszyce – Harrachov – Kořenov.

Wyjazd w Góry Izerskie zaplanowaliśmy we wrześniu.

Są najdalej położonym pasmem górskim od Tarnowa ok 550 km

więc przygotowania do wyjazdu były dokładnie zaplanowane.

Jak zawsze sprawdziliśmy prognozę pogody, szlaki turystyczne i miejsca które warto

odwiedzić podczas podróży. Pakujemy się i wyjazd.

Nocleg zaplanowaliśmy w Szklarskiej Porębie w Pensjonacie KRÓLOWA KARKONOSZY –

polecamy warunki świetne oraz ceny umiarkowane.

Po dobrym śniadaniu wyruszamy w kierunku ŚWIERADOWA Zdrój do Rozdroża Izerskiego.

Niestety pogoda nas nie rozpieszcza; deszcz i mgła, jednak plan musimy zrealizować.

 Nasza trasa ; ROZDROŻE IZERSKIE – WYSOKA KOPA

  1. Dojazd
    • W moim przypadku dojazd samochodem na Rozdroże Izerskie
    • jest tam duży parking na którym nie było żadnego parkingowego, więc najwyraźniej bezpłatny.
  2. Szlaki
    • Z Rozdroża Izerskiego do Rozdroża pod Zwaliskiem – szlak zielony
    • Z Rozdroża pod Zwaliskiem pod Wysoką Kopę – szlak  czerwony
    • Poza szlakiem na Wysoką Kopę i z powrotem
    • Spod Wysokiej Kopy na Rozdroże pod Kopą – szlak czerwony
    • Z Rozdroża Pod Kopą na Rozdroże Izerskie – szlak żółty

Opis naszej trasy;

Wycieczkę rozpoczynamy z Rozdroża Izerskiego znajdującego się przy drodze pomiędzy

Szklarską Porębą i Świeradowem Zdrój.

Niestety pogoda nam nie dopisała, deszcz i mgła – mimo to ruszamy szlakiem zielonym,

na którym w początkowej części towarzyszy nam szlak żółty, którym później będziemy wracać.

Najpierw idziemy pod górę utwardzaną drogą by potem odbić w prawo w las i tu już szybciej,

zyskujemy wysokość. Po chwili nachylenie się zmienia i teraz idziemy wąską ścieżynką wśród drzew

Niedługo też docieramy do Rozdroża pod Zwaliskiem gdzie skręcamy w prawo na szlak czerwony.

Po chwili zaczyna się chyba najciekawsza część wycieczki, bo szlak prowadzi nas między

ciekawymi formacjami skalnymi, gdzie robimy zdjęcia.

Ponieważ cały czas idziemy we mgle niewiele można powiedzieć na temat wrażeń

związanych z widokami – dobrze, że chociaż te skały było widać.

Po drodze spotykamy turystów ze śląska z którymi odczytujemy mapę.

Niedługo później stajemy przy drewnianej wiacie będącej schronieniem dla wszystkich turystów

pragnących wytchnienia podczas wielogodzinnych górskich wycieczek.

Tam też oko uważnego turysty zauważy napisaną mazakiem na jednej z desek

wiaty najistotniejszą wskazówkę wskazującą kierunek na Wysoką Kopę –

dopisano też, że to 10 minut. Ruszamy więc i po dziesięciu minutach stajemy na szczycie.

Szczerze wątpię, czy można znaleźć szczyt gdyby ktoś wcześniej nie wydeptał ścieżki

niby to najwyższy punkt, ale wcale nie zauważyłem w ciągu tych dziesięciu minut,

żebym zyskiwał na wysokości. Na szczycie czeka na nas tablica z nazwą Wysokiej Kopy,

czyli najwyższego szczytu w Górach Izerskich.

Na miejscu dokumentujemy fotografią zdobycie kolejnego szczytu KGP.

Rozpoczynamy zejście tą samą drogą, mijamy wiatę i skręcamy przy niej w lewo

ponownie na czerwony szlak. Od tego miejsca poruszamy się już tylko

drogami utwardzanymi – oznakowanie szlaku pojawia się sporadycznie -ja

dostrzegałem jeden znak na jakieś pięć minut marszu,

ale bez obaw, szlak nie skręca nigdzie, idziemy cały czas prosto.

W końcu dochodzimy do miejsca, w którym spotyka się kilka dróg – jest to

Rozdroże pod Kopą – widzimy więc drogę na wprost, którą idzie dalej czerwony szlak,

drogę w prawo i lewo, którą prowadzi szlak żółty.

W każdym razie właśnie tutaj odbijamy w prawo na szlak żółty, który nadal prowadzi

nas drogą utwardzaną i schodzimy coraz niżej.

Pewną odmianę stanowią wyłącznie fikuśne mosteczki spotykane po drodze .

Nic się nie zmienia aż do momentu dołączenia do szlaku zielonego

od którego zaczynaliśmy wycieczkę, skręcamy więc w lewo i po chwili jesteśmy w punkcie startu.

Po zdobyciu Wysokiej Kopy jedziemy do Świeradowa Zdrój

Usytuowanie miasta z dala od działań wojennych II wojny światowej spowodowało,

że do końca 1944 roku uzdrowisko funkcjonowało normalnie.

w wyniku którego wprowadzono zmianę nazwy Wieniec Zdrój na Świeradów Zdrój.

aby od 1 stycznia 1999 roku w wyniku nowego podziału administracyjnego tworzyć

powiat lubański w województwie dolnośląskim.

Podkreślić trzeba, że lokalizacja dzisiejszego Świeradowa odegrała znaczną rolę w rozwoju

cywilizacyjnym tego zakątka Gór Izerskich:

był punktem wyjściowym do pionierskich eskapad badawczych w góry, stał się miejscem,

które przyczyniło się do ich rozsławienia i poznania – już w średniowieczu tajemnice

tych gór zgłębiali poszukiwacze skarbów.

Po zwiedzeniu Świeradowa wracamy do Szklarskiej Poręby.

W miejscu zakwaterowania czeka na nas dobra kolacja po której

bierzemy gorącą kąpiel i  odpoczywamy w romantycznym pokoju Królowej Karkonoszy.

Co było dalej nie będę opisywał bo to już nie wasza sprawa.

FOTO; ALA I BOGDAN KUREK 

BODZIO

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.